Wat ben jij een bijzonder kind! Er zijn maar weinig kinderen die net zo kunnen genieten van het leven als jij. Het ene moment dans je door de kamer en voel je je helemaal top. Niemand kan jou raken maar op het andere moment zak je helemaal in elkaar op de bank en lijkt het wel of alles tegenzit.
Wat is dat toch met jou? Je bent voor je ouders en juf een groot raadsel. Snappen zij eigenlijk wel hoe ze met jou moeten omgaan? Snap jij eigenlijk wel van jezelf waarom je het ene moment zo uitzinnig van vreugde bent en het andere moment zo diep in de put zit?
Met jou is het leven nooit saai
Met jou is het leven nooit saai. Je vriendinnen kennen je zo ondertussen wel een beetje. Als jij in een dip zit, dan laten ze je vast met rust. En ergens wil je dat ook graag. Ze snappen er toch niets van. Jij begrijpt het zelf niet eens. Je wilt gewoon met rust worden gelaten. Lekker alleen op je kamer of op een ander plekje waar je je veilig voelt. Het liefste met al je knuffels om je heen of een grote warme deken, zodat je lekker weg kunt kruipen. Bleh! Het leven lijkt dan ineens vreselijk.
Niemand begrijpt jou
Soms zou je willen dat je helemaal niet leefde. Aan de andere kant verlang je er ook naar dat anderen zien hoe verdrietig je bent. Ergens wil je ook wel graag dat ze naar je toe komen en je troosten. Maar je laat je niet troosten! Neeeeee. En als ze dan ook nog zeggen dat ze snappen waarom je zo verdrietig bent, dan is het hek helemaal van de dam. Niemand begrijpt jou en niemand zal je ook ooit begrijpen. Je bent helemaal alleen. Jij bent anders dan alle anderen en daarom zul je de rest van je leven alleen zijn. Zo is het natuurlijk niet maar zo voelt het wel. En wat jij voelt, is heel belangrijk.
Je maakt jezelf graag bijzonder
Waar jij naar verlangt, is het gevoel dat je vriendinnen en je ouders van je houden. Diep van binnen geloof je namelijk dat niemand van jou kan houden. Daarom maak je jezelf graag bijzonder. Wat zou jij het fijn vinden om bewonderd te worden! Soms droom je van de roem en de eer van een groot podium; je gezicht op aanplakbiljetten in de stad. Iedereen kent jou en praat over jou. Iedereen weet wie jij bent. Soms verlang je er ook naar dat jou iets ergs overkomt. Want ook dan zullen de mensen over je praten en zullen ze je zien.
Jij kunt heerlijk dagdromen. Soms ben je onbereikbaar voor de buitenwereld. Het leven ziet er in jouw dromen een stuk beter uit. Dan voel je je geliefd en gezien. Jammer genoeg maak je je dromen zo mooi dat de werkelijkheid altijd tegenvalt. Het echte leven is dus eigenlijk maar niets. En dan vlucht je weer snel weg in je droomwereld.
Fantasie
Met een violette bril op maak je de werkelijkheid altijd net iets erger dan die eigenlijk is. Stel je voor dat jouw beste vriendin een nieuw buurmeisje krijgt. Jij ziet de bui al hangen. Dat meisje is vast veel leuker dan jij. Ze heeft natuurlijk meer speelgoed, meer vriendinnen, is veel aardiger enzovoort. Je fantaseert dat jouw vriendin voortaan met dat meisje gaat spelen en jou niet meer ziet staan.
Omdat je zo gelooft in je eigen fantasie, sluit je jezelf op in je kamer en voel je je heel eenzaam en verdrietig. Eigenlijk wil je je vriendin niet eens meer zien. Ze vindt haar nieuwe buurmeisje toch veel leuker. Ergens hoop je dat je ouders of andere vriendinnen zien hoe verdrietig je bent en dat ze je komen troosten. Maar zij begrijpen natuurlijk niet waar jij je druk over maakt. Ook je vriendin begrijpt niet waarom je nu zo verdrietig bent en boos op haar. Niemand begrijpt jou, omdat een groot deel van dit verhaal zich alleen in jouw hoofd afspeelt.
Hoe ontstaan die fantasieën?
Met een violette bril op kun je heel goed aanvoelen hoe iemand anders zich voelt. Als iemand verdrietig is, dan trek je zijn verdriet bij jezelf naar binnen en ga jij je ook verdrietig voelen. Daarna verzin je een verhaal waarom je zo verdrietig bent. Maar waarom doe je dat nou, is dat niet een beetje raar? Tja, jij wilt graag alles voelen. Het maakt je niet zoveel uit of je je blij voelt of dat je intens verdrietig, boos of bang bent.
Het gaat erom dat je graag voelt. Als je blij, verdrietig, bang of boos bent, laat je dat aan iedereen goed zien. En op die manier krijg je aandacht. Je ouders en vrienden vragen dan wat er met je aan de hand is. Het werkt!
Het is wel jammer dat je soms zo in je eigen verhaal gelooft dat je er erg ongelukkig van wordt. Het is ook jammer dat je de troost die je ouders en vrienden je geven niet kunt accepteren. Het zou toch veel fijner zijn als je hun lieve woorden zou kunnen geloven.
Maak het jezelf wat gemakkelijker!
Om het voor jezelf wat prettiger te maken, zou je kunnen kijken of iets echt waar is of dat het alleen maar in jouw beleving zo is. Ben je echt verdrietig om iets wat er nu gebeurt of ben je verdrietig om iets wat er had kunnen gebeuren? Is het het verdriet werkelijk van jou of voel je het verdriet van je vriendin?
Als jij een knuffel van je vader wilt, dan kun je het ook gewoon vragen. Je hoeft echt geen zielig verhaal te verzinnen waardoor hij jou een knuffel geeft. Stap uit je fantasiewereld en kijk om je heen wat er ECHT gebeurt.
Uit: EnneaTiener
Meer weten over het Enneagram? Bekijk het aanbod opleidingen en workshops op de site.